به نام خدا

من نمي توانم با شما دوست باشم‍؛ چون اولا يك پسرم و ثانيا يك طلبه ي سال يازدهم حوزه ي علميه ي قم.

با اين همه قبول دارم كه حرف هاي گفتني داريد و نوشتني هايتان تا حد زيادي خوبند.

اگر دوست داشتيد، وبلاگم را لينك كنيد.

متشكرم.

خدا نگهدار.

اولاً که مراحميد، ثانياً آدما اگه فقط با خودشون دوست باشن ونه با هيچکس ديگه، اونوقت توي زندگي دچار مشکل مي شن.

سلام به شما دوست عزيز . طاعات و عبادات قبول .

زندگي

چون قفسي است

قفسي تنگ

پر از تنهايي

و چه خوب است

لحظه غفلت آن زندانبان

بعد از آن هم

پرواز .......

موفق و پيروز باشيد

سلام

گفتم اومدم بالاخره يه سلامي بكنم .

خوبه منم موافقم با نظرت .

ببخشيد مزاحمتون شدم،

فكر نميكنيد با خودمون دوست بشيم و خودمون رو بشناسيم بهتر از دياين باشه تا با ديگران دوست بشيم و ........